Rütbe, devlet memurlarında ve orduda hiyerarşik mevkiyi belirten unvanları ve bu unvanları simgeleyen işaretleri ifade eder. Görevli ve yetkili personelin hiyerarşik mevkisini gösterir. Askerlik alanında, emir komuta zincirini çalıştırmak, disiplini sağlamak ve korumak için rütbe kullanılır. Devlet memurlarında ise hükümetin taleplerinin yerine getirilmesi amacıyla amir ve memurlar arasında dereceleri tayin eden rütbelere ihtiyaç duyulur. Bu nedenle, sivil yaşamda da rütbe uygulaması kullanılmaya başlanmıştır. Zaman içinde değişimlerden dolayı memurlar görevlere tayin edildiğinden, sivil yaşamda rütbe yaygın bir şekilde kullanılmaz hale gelmiş, bunun yerine makam isimleri kullanılmaya başlanmıştır.

Türklerde İslamiyet'ten önce tigin, yabgu, şad, alp gibi rütbeler ve unvanlar kullanılmıştır. Selçuklular döneminde de pervane, atabek, melikül ümera, emirü'l ümera gibi rütbeler kullanılmıştır. Görevlere uygun şekilde kişilere bazı unvanlar verilmiştir. Bu unvanlar zaman içinde rütbe uygulamasına dönüşmüştür. Osmanlılar döneminde Yeniçerilerin kurulmasıyla rütbe dönemi başlamıştır. Kanuni Sultan Süleyman döneminde ulemaya rütbe verilmiştir. Sultan II. Mahmut döneminde mülkiyede yapılan değişimlerle silsile durumuna gelen rütbeler kullanılmıştır.

Rütbe uygulaması bu şekilde günümüze kadar gelmiştir. Özellikle askeri alanda rütbe kullanımı yaygındır. Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri Komutanlıklarında üstlenilen görevlere, eğitime göre rütbe kullanılmaktadır.

Askeri rütbeler, askeri personelin hiyerarşik yapısını belirler ve görev dağılımını düzenler. Rütbeler, personelin görev ve yetki alanlarını açıkça tanımlar ve böylece askeri disiplini sağlar. Kara, Deniz ve Hava Kuvvetleri'nde rütbeler, personelin eğitimine ve başarısına göre verilir.

Rütbe, hem askeri hem de sivil alanda önemli bir hiyerarşi ve disiplin aracıdır. Tarih boyunca çeşitli uygarlıklarda ve devletlerde farklı şekillerde uygulanmış olan rütbe sistemi, günümüzde özellikle askeri alanlarda hala büyük bir öneme sahiptir. Rütbeler, görev ve yetki dağılımını netleştirmekte ve kurumlar içinde düzenin sağlanmasında kritik bir rol oynamaktadır.